ไฟที่กำหนดสามารถลดจำนวนเห็บและการแพร่กระจายของเชื้อโรค

ไฟที่กำหนด - เครื่องมือที่ผู้จัดการป่าไม้และเจ้าของที่ดินใช้มากขึ้นเพื่อต่อสู้กับสายพันธุ์ที่รุกราน ปรับปรุงที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า และฟื้นฟูสุขภาพของระบบนิเวศ - ยังสามารถมีบทบาทในการลดจำนวนเห็บและการแพร่เชื้อโรคที่พวกมันเป็นพาหะ ทีมนักวิทยาศาสตร์ Pediculosis

สำหรับบทความที่ตีพิมพ์เมื่อเร็วๆ นี้ นักวิจัยได้ทบทวนวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับผลกระทบของไฟที่มีต่อองค์ประกอบและโครงสร้างของป่า และอิทธิพลของไฟที่มีต่อเห็บและสัตว์ป่าของพวกมัน พวกเขาสรุปได้ว่าการเผาตามที่กำหนดสามารถช่วยฟื้นฟูแหล่งที่อยู่อาศัยของป่าให้อยู่ในสภาพที่ไม่เอื้ออำนวยต่อเห็บที่เป็นพาหะนำโรคหลายชนิด และอาจเป็นกลยุทธ์การจัดการที่มีประสิทธิภาพในการลดจำนวนประชากรของพวกมัน ยุคของการดับไฟซึ่งเริ่มต้นในช่วงต้นทศวรรษ 1900 และดำเนินต่อไปนานกว่าหนึ่งศตวรรษ ได้เปลี่ยนองค์ประกอบของสายพันธุ์ของป่าตะวันออก สร้างแหล่งที่อยู่อาศัยและสภาพอากาศขนาดเล็กที่สนับสนุนการอยู่รอดและการแพร่กระจายของเห็บ ผู้เขียนนำ Michael Gallagher กล่าว การวิจัย นักนิเวศวิทยาที่ Silas Little Experimental Forest, Northern Research Station, US Department of Agriculture Forest Service, New Lisbon, New Jersey “ก่อนการเข้ามาของชาวยุโรป ป่าตะวันออกนั้น 'ขึ้นอยู่กับไฟ' โดยมีลักษณะเด่นคือสายพันธุ์ที่ทนไฟได้ เช่น ต้นสน ต้นโอ๊ก และเกาลัด” กัลลาเกอร์กล่าว "ไฟที่มีความเข้มต่ำถึงปานกลางบ่อยครั้งจะส่งเสริมสภาพที่แห้ง ทำให้ชั้นใต้หลังคาบางลง และชั้นเศษใบไม้ที่ลดลง ซึ่งจะทำให้เกิดสภาพอากาศขนาดเล็กที่มีความชื้นต่ำและอุณหภูมิสูงขึ้น