เด็กออทิสติกไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยได้ทันท่วงที

เมื่อพูดถึงการจดจำใบหน้า เด็กออทิสติกไม่สามารถปรับตัวได้เหมือนกับเด็กทั่วไป ตามบทความใหม่ แม้ว่าเด็กออทิสติกจะสามารถระบุความคล้ายคลึงกันของใบหน้าที่เกี่ยวข้องได้เช่นเดียวกับเด็กคนอื่นๆการค้นพบนี้จากการศึกษาที่จัดทำโดยนักวิจัยจากมหาวิทยาลัยบริสตอล ฟลอเรนซ์ และเวสเทิร์นออสเตรเลีย อาจช่วยอธิบายถึงการขาดดุลทางสังคมหลักบางประการที่เกี่ยวข้องกับโรคนี้ได้ เอลิซาเบธ เพลลิคาโนจากมหาวิทยาลัยบริสตอลกล่าวว่า "ใบหน้าที่เราเห็นในโลกนี้ดูเหมือนจะถูกเข้ารหัสโดยไม่รู้ตัวในสมองโดยเป็นจุดใน 'พื้นที่ใบหน้า' "ตรงกลางของช่องว่างนั้นคือใบหน้าโดยเฉลี่ยหรือโดยทั่วไปมากที่สุด โดยมีใบหน้าที่โดดเด่นกว่าอยู่รอบนอก ใบหน้าที่โดดเด่นกว่าเหล่านั้นจดจำได้ง่ายกว่าใบหน้าที่ใกล้เคียงกับค่าเฉลี่ย" เมื่อคนที่มีความสามารถปกติเห็นใบหน้า สมองของพวกเขาจะค้นหาใบหน้าใหม่โดยอัตโนมัติในพื้นที่ใบหน้าโดยพิจารณาจากค่าเบี่ยงเบนจากค่าเฉลี่ย เช่น ใบหน้ามีขน คิ้ว หนาขึ้น หรือมีระยะห่างระหว่างจมูกกับปากมากขึ้น . "ส่วนที่เรียบร้อยจริงๆ ก็คือลักษณะที่แม่นยำของสิ่งที่ประกอบกันเป็นใบหน้าโดยเฉลี่ยได้รับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องตามประสบการณ์ของเราในการดูคนอื่น" Pellicano อธิบาย หลักฐานของความยืดหยุ่นนั้นเกิดจากปรากฏการณ์ที่เรียกว่า "ผลที่ตามมาจากเอกลักษณ์ของใบหน้า" ซึ่งการมองที่ใบหน้าใดใบหน้าหนึ่งทำให้เกิดอคติต่อการรับรู้ของผู้คนที่มี "ตัวตนที่ตรงกันข้าม" ในช่วงเวลาสั้น ๆ เธอกล่าวเสริม เมื่อเห็นบุคคลที่มีริมฝีปากหนากว่าปกติ ความคิดของผู้สังเกตเกี่ยวกับใบหน้าโดยทั่วไปจะพัฒนาริมฝีปากที่ค่อนข้างอวบอิ่ม ผลที่ตามมาก็คือ คนที่มีริมฝีปากบางจะดูโดดเด่นกว่าที่เคยเป็นมา เพราะตอนนี้ริมฝีปากของพวกเขาแตกต่างจาก "บรรทัดฐาน" มากขึ้น ในทางปฏิบัติ การรับรู้ใบหน้าที่เปลี่ยนไปดังกล่าวเกิดขึ้นกับทุกด้านของใบหน้าพร้อมๆ กัน ไม่ใช่แค่ลักษณะเฉพาะใดๆ ผลการศึกษาใหม่พบว่าเด็กออทิสติกจะไม่พบลักษณะใบหน้าที่ตามมาในระดับเดียวกับเด็กปกติ ในการศึกษานี้ เด็กๆ ได้รับการแนะนำให้รู้จักสองใบหน้าเป็นครั้งแรก ได้แก่ ใบหน้าของแดนและจิม ซึ่งแต่ละคนได้รับการบอกว่าเป็น "กัปตันทีม" จากนั้นพวกเขาก็แสดงใบหน้าที่ดูเหมือนแดนหรือจิมในระดับต่างๆ ใบหน้าอื่นๆ เหล่านั้นถูกสร้างขึ้นด้วยคอมพิวเตอร์เพื่อให้ใบหน้าทั้งสองค่อยๆ แปรเปลี่ยนไปตามใบหน้าเฉลี่ยที่คำนวณทางคณิตศาสตร์ นักวิจัยพบว่า เด็กออทิสติกสามารถแยกแยะใบหน้าระหว่าง "ทีม" ของแดนกับ "ทีม" ของจิมได้พอๆ กัน จากนั้น เด็กๆ จะได้เห็นใบหน้าที่สร้างจากคอมพิวเตอร์ซึ่งแสดงถึงลักษณะที่ตรงกันข้ามกับใบหน้าที่เป็นของแดนหรือจิม หลังจากที่ได้เห็นใบหน้าที่ตรงข้ามกัน เด็กๆ ทั่วไปก็พบว่ามันง่ายกว่ามากที่จะวางใบหน้าที่เหมือนแดนหรือเหมือนจิมไว้ในทีมที่ถูกต้อง แต่การพัฒนาการรับรู้นั้นน้อยกว่ามากสำหรับเด็กออทิสติก การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าเด็กออทิสติกไม่ปรับปรุงการรับรู้ของพวกเขาในแบบที่เด็กกำลังพัฒนาทั่วไปทำ “เนื่องจากใบหน้ามีความสำคัญต่อการสื่อสารระหว่างบุคคล ความยากลำบากในการปรับตัวเหล่านี้อาจช่วยอธิบายปัญหาทางสังคมบางอย่างที่เผชิญหน้าคนออทิสติกได้” เพลลิคาโนกล่าว