Duchenne: 'Crosstalk' ระหว่างกล้ามเนื้อและม้าม นักวิจัยค้นพบความเชื่อมโยงใหม่ในโรคกล้ามเนื้อเสื่อม

Duchenne muscular dystrophy (DMD) เป็นโรคกล้ามเนื้อที่พบได้บ่อยที่สุดในเด็ก และส่งต่อโดยการถ่ายทอดทางพันธุกรรมแบบ X-linked recessive ลักษณะเป็น กล้ามเนื้อ ลีบก้าวหน้า โรคนี้มักทำให้เสียชีวิตก่อนทศวรรษที่สามของชีวิต นักวิจัยจากมหาวิทยาลัย Maynooth (ไอร์แลนด์) และ Bonn ได้พบความเชื่อมโยงระหว่างกล้ามเนื้อ dystrophic และระบบน้ำเหลืองในหนูที่เป็นโรค Duchenne ผลลัพธ์ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารiScienceแล้วกล้ามเนื้อลีบในโรค Duchenne เกิดจากการขาด dystrophin ซึ่งเป็นโปรตีนของโครงร่างโครงร่าง ในสัตว์มีกระดูกสันหลัง dystrophin พบในเยื่อหุ้มเส้นใยกล้ามเนื้อและมีความสำคัญต่อการหดตัวของกล้ามเนื้อ แม้ว่าโรคนี้จะมีสาเหตุหลักมาจากยีนเดี่ยวที่มีข้อบกพร่อง (ยีน DMD) ซึ่งเป็นโรคเกี่ยวกับระบบประสาทและกล้ามเนื้อเป็นหลัก แต่ก็มีผลกระทบที่กว้างไกลและซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพต่อเนื้อเยื่อและระบบอวัยวะที่ไม่ใช่กล้ามเนื้อ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา กลุ่มวิจัยที่เกี่ยวข้องกับ Prof. Dr. Dieter Swandulla, Physiological Institute of the University of Bonn และ Prof. Dr. Kay Ohlendieck, National University of Ireland, Maynooth ได้ใช้การวิเคราะห์โปรตีนแบบแมสสเปกโตรเมตริก (โปรตีโอมิกส์) เพื่อแสดง Duchenne muscular dystrophy ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในชุดของโปรตีน (proteome) ตามลำดับในอวัยวะต่างๆ รวมทั้งหัวใจ สมอง ไต และตับ ตลอดจนในน้ำลาย ซีรัม และปัสสาวะ ค้นหาโปรตีนเครื่องหมายเฉพาะโรค Prof. Swandulla ผู้เขียนอาวุโสกล่าวว่า "Proteomics เป็นวิธีวิเคราะห์ที่เชื่อถือได้และมีประสิทธิภาพในการระบุโปรตีนบ่งชี้เฉพาะโรค ซึ่งให้ข้อมูลเกี่ยวกับการดำเนินโรค เป้าหมายการรักษาที่เป็นไปได้ และประสิทธิผลของการรักษา" ในการศึกษาปัจจุบัน นักวิจัยใช้โปรตีโอมิกส์ในหนูที่เป็นโรค Duchenne muscular dystrophy เพื่อจำลองว่ากล้ามเนื้อโครงร่างและม้ามมีอิทธิพลต่อกันและกันอย่างไรในมุมมองของการขาด dystrophin ม้ามมีบทบาทสำคัญในการตอบสนองของภูมิคุ้มกันและอยู่ในช่องท้องใกล้กับกระเพาะอาหาร ช่วยให้แน่ใจว่ามีการแพร่กระจายของเซลล์เม็ดเลือดขาวซึ่งเป็นเซลล์เม็ดเลือดขาว และยังเก็บเซลล์ภูมิคุ้มกันชนิดโมโนไซต์และกำจัดเซลล์เม็ดเลือดแดงที่เสื่อมสภาพ นักวิจัยใช้หนู Duchenne เพื่อถอดรหัสชุดโปรตีน (โปรตีน) ของม้ามเป็นครั้งแรกเมื่อเปรียบเทียบกับสัตว์ควบคุมที่มีสุขภาพดี และสร้างคลังโปรตีนที่ครอบคลุมสำหรับอวัยวะนี้ ศาสตราจารย์ Kay Ohlendieck แห่งมหาวิทยาลัยแห่งชาติไอร์แลนด์ Maynooth กล่าวว่า "หนูที่เป็นโรค Duchenne แสดงการเปลี่ยนแปลงมากมายในลายเซ็นโปรตีโอมิกของม้ามเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม นอกจากนี้ นักวิจัยยังพบเป็นครั้งแรกว่า dystrophin (DP71) รูปแบบสั้นกว่า ซึ่งถูกสังเคราะห์เป็นโปรตีนในม้าม Swandulla กล่าวว่า "ตัวแปร dystrophin นี้ไม่ได้รับผลกระทบจากโรคนี้เพราะมันไม่เปลี่ยนแปลงในหนู Duchenne" "ครอสทอล์ค" แสดงออกโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อโปรตีนจำนวนมากในม้ามลดลงอย่างมากเนื่องจากการสูญเสียไดสโตรฟินในรูปแบบยาว "ซึ่งรวมถึงโปรตีนที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งไขมันและเมแทบอลิซึม และในการตอบสนองของภูมิคุ้มกันและกระบวนการอักเสบ" ผลรองในระบบน้ำเหลือง นอกจากนี้ การศึกษายังแสดงหลักฐานว่าการสูญเสีย dystrophin รูปแบบยาว ดังที่สังเกตได้จาก Duchenne muscular dystrophy ในกล้ามเนื้อโครงร่าง เห็นได้ชัดว่าทำให้เกิดผลรองในระบบน้ำเหลือง Dr. Paul Dowling จาก Maynooth University กล่าวว่า "มันเป็น 'การเชื่อมขวาง' ที่แท้จริงระหว่างกล้ามเนื้อโครงร่างและระบบน้ำเหลือง ตัวอย่างเช่น คำว่า "ครอสทอล์ค" จะถูกใช้เมื่อมีการซ้อนทับที่ก่อกวนของการสนทนาอื่นบนโทรศัพท์ที่สามารถได้ยินในพื้นหลัง ในกรณีเฉพาะของ Duchenne muscular dystrophy นั้น "crosstalk" แสดงออกโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากความจริงที่ว่า dystrophin รูปแบบสั้นยังคงผลิตตามปกติในม้าม แต่มีการเปลี่ยนแปลงของลายเซ็นโปรตีโอมิกในโปรตีนชนิดอื่นที่ก่อกวน