เหงื่อผู้ชายช่วยเพิ่มระดับฮอร์โมนของผู้หญิง

สารเคมีที่พบในเหงื่อของผู้ชายเพียงเล็กน้อยก็เพียงพอที่จะเพิ่มระดับของฮอร์โมนความเครียดคอร์ติซอลในผู้หญิงรักต่างเพศ ตามการศึกษาใหม่โดยนักวิทยาศาสตร์ของมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์กลีย์การศึกษาซึ่งรายงานในวารสารประสาทวิทยาศาสตร์ในสัปดาห์นี้ มีหลักฐานโดยตรงชิ้นแรกว่ามนุษย์ เช่น หนู แมลงเม่า และผีเสื้อ ปล่อย กลิ่นตัว ที่ส่งผลต่อสรีรวิทยาของเพศตรงข้าม “นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงของระดับฮอร์โมนของผู้หญิงเกิดจากการดมกลิ่นของเหงื่อผู้ชาย” ซึ่งตรงข้ามกับการใช้สารเคมีที่ริมฝีปากบน แคลร์ ไวอาร์ต ผู้นำการศึกษาวิจัย กล่าว ที่ UC Berkeley งานของทีมได้รับแรงบันดาลใจจากการศึกษาก่อนหน้านี้โดย Noam Sobel เพื่อนร่วมงานของ Wyart รองศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาที่ UC Berkeley และผู้อำนวยการ Berkeley Olfactory Research Program เขาพบว่าสารเคมี androstadienone - สารประกอบที่พบในเหงื่อผู้ชายและสารเติมแต่งในน้ำหอมและโคโลญจน์ - เปลี่ยนอารมณ์, ความเร้าอารมณ์ทางเพศ, ความเร้าอารมณ์ทางสรีรวิทยาและการกระตุ้นสมองในผู้หญิง อย่างไรก็ตาม ตรงกันข้ามกับโฆษณาของบริษัทน้ำหอม ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัดว่ามนุษย์ตอบสนองต่อกลิ่นของ androstadienone หรือสารเคมีอื่น ๆ ด้วยวิธีที่อ่อนเกินหรือตามสัญชาตญาณ คล้ายกับวิธีที่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและแม้แต่แมลงตอบสนองต่อฟีโรโมน Wyart กล่าว แม้ว่ามนุษย์บางคนจะมีแผ่นแปะเล็กๆ ในจมูกซึ่งคล้ายกับอวัยวะ vomeronasal ในหนูที่ตรวจจับฟีโรโมนได้ แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นเพียงร่องรอยที่ไม่มีความเชื่อมโยงของเส้นประสาทกับสมอง "ฟีโรโมนเป็นโมเลกุลทางเคมีที่แสดงออกโดยสายพันธุ์ที่มุ่งเป้าไปที่สมาชิกอื่นๆ ของสปีชีส์เพื่อกระตุ้นพฤติกรรมตายตัวหรือการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน" ไวร์ตอธิบาย "หลายคนโต้แย้งว่าฟีโรโมนของมนุษย์ไม่มีอยู่จริง เพราะมนุษย์ไม่มีพฤติกรรมตายตัว อย่างไรก็ตาม สัญญาณทางเคมีของเพศชาย แอนโดรสตาไดโนน ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน เช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาและจิตใจในผู้หญิง จำเป็นต้องมีการศึกษาความรู้ความเข้าใจเพิ่มเติม เพื่อทำความเข้าใจว่า androstadienone ส่งผลต่อการทำงานของระบบการรับรู้ของสตรีอย่างไร" นัยหนึ่งของการค้นพบนี้ก็คือ อาจมีวิธีที่ดีกว่าในการเพิ่มระดับคอร์ติซอลในผู้ป่วยที่เป็นโรคต่างๆ เช่น โรคแอดดิสัน ซึ่งมีคอร์ติซอลต่ำ แทนที่จะให้ฮอร์โมนในรูปแบบเม็ดซึ่งมีผลข้างเคียงเช่นแผลพุพองและน้ำหนักเพิ่มขึ้น "กลไกการรักษาที่มีศักยภาพโดยอาจใช้เพียงการดมกลิ่นที่สังเคราะห์ขึ้นหรือเคมีบำบัดของมนุษย์เพื่อปรับสมดุลของต่อมไร้ท่อ" ผู้เขียนเขียน เหงื่อเป็นจุดสนใจหลักของการวิจัยเกี่ยวกับฟีโรโมนของมนุษย์ และในความเป็นจริงแล้ว เหงื่อใต้วงแขนของผู้ชายได้รับการพิสูจน์แล้วว่าทำให้อารมณ์ของผู้หญิงดีขึ้น และส่งผลต่อการหลั่งฮอร์โมนลูทิไนซิงของพวกเธอ ซึ่งปกติแล้วจะเกี่ยวข้องกับการกระตุ้นการตกไข่ การศึกษาอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าเมื่อเหงื่อของผู้หญิงถูกทาที่ริมฝีปากบนของผู้หญิงคนอื่น ๆ ผู้หญิงเหล่านี้ตอบสนองโดยการเปลี่ยนรอบประจำเดือนของพวกเขาไปสู่การซิงโครไนซ์กับวงจรของผู้หญิงที่ได้รับเหงื่อ Androstadienone ซึ่งเป็นอนุพันธ์ของฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนที่พบในเหงื่อผู้ชายและสารคัดหลั่งอื่น ๆ ในร่างกายมีความเข้มข้นสูง ได้รับความสนใจมากที่สุด อย่างไรก็ตาม แม้ว่าผลกระทบต่ออารมณ์ของผู้หญิง ความตื่นตัวทางสรีรวิทยาและการทำงานของสมองจะบ่งชี้ว่าสารเคมีนี้อาจมีสัญญาณคล้ายฟีโรโมนในมนุษย์ แต่ผลของมันต่อระดับฮอร์โมนยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด Wyart และ Sobel ออกเดินทางเพื่อทดสอบว่า androstadienone มีผลต่อระดับฮอร์โมนหรือไม่ โดยมุ่งเน้นไปที่ฮอร์โมนคอร์ติซอล ร่างกายจะหลั่งคอร์ติซอลออกมาในช่วงเวลาแห่งความเครียด เพื่อเตรียมร่างกายให้พร้อมสำหรับการ "สู้หรือหนี" ในการทดลองสองครั้ง ผู้หญิงระดับปริญญาตรีทั้งหมด 48 คนจาก UC Berkeley ถูกขอให้ดมกลิ่น 20 ครั้งจากขวดที่บรรจุแอนโดรสตาไดโนน ซึ่งมีกลิ่นเหม็นฉุน ในช่วงเวลาสองชั่วโมง อาสาสมัครได้สุ่มตัวอย่างน้ำลาย 5 ตัวอย่าง ซึ่งเป็นการตรวจหาระดับคอร์ติซอล เมื่อเทียบกับการตอบสนองเมื่อดมกลิ่นควบคุม (ยีสต์) ผู้หญิงที่ดม androstadienone รายงานว่าอารมณ์ดีขึ้นและมีความตื่นตัวทางเพศสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ในขณะที่การตอบสนองทางสรีรวิทยาของพวกเธอ เช่น ความดันโลหิต อัตราการเต้นของหัวใจ และการหายใจก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน สิ่งนี้สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ นอกจากนี้ อย่างไรก็ตาม นักวิจัยของ UC Berkeley พบว่าระดับคอร์ติซอลเพิ่มขึ้นภายในเวลาประมาณ 15 นาทีหลังจากดมยา androstadienone และยังคงเพิ่มสูงขึ้นเป็นเวลานานกว่าหนึ่งชั่วโมง Wyart ตั้งข้อสังเกตว่า แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่มีการแสดงส่วนประกอบเฉพาะของเหงื่อผู้ชายว่าส่งผลต่อฮอร์โมนของผู้หญิง แต่องค์ประกอบอื่นๆ ของเหงื่อผู้ชายก็น่าจะมีผลเช่นเดียวกัน คำถามยังคงอยู่: อะไรมาก่อน - การเปลี่ยนแปลงของระดับคอร์ติซอล ซึ่งอาจกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์หรือความตื่นตัว; หรือการเปลี่ยนแปลงอารมณ์ที่เพิ่มระดับคอร์ติซอล? "ต่อไปเราต้องดูฮอร์โมนอื่นๆ ที่สามารถอธิบายความหลากหลายของผลกระทบของ androstadienone ที่มีต่อความเร้าอารมณ์และอารมณ์ทางเพศ" เธอกล่าว ผู้ร่วมเขียนรายงานประกอบด้วยนักศึกษาระดับปริญญาตรีจาก UC Berkeley Sarah Wilson, Jonathan Chen และ Andrew McClary; นักวิทยาศาสตร์อาวุโส Rehan Khan; และดร. วอลเลซ เว็บสเตอร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านโสต ศอ นาสิกวิทยาประจำโรงพยาบาลไกเซอร์ เพอร์มาเนนเต ในเมืองโอกแลนด์ รัฐแคลิฟอร์เนีย งานนี้ได้รับการสนับสนุนจากสถาบันแห่งชาติด้านหูหนวกและโรคติดต่ออื่นๆ ของสถาบันสุขภาพแห่งชาติ และสำนักงานวิจัยกองทัพบก