โรคไอกรน

โรคหัด หรือที่เรียกว่า rubeola โรคติดเชื้อไวรัสที่มีไข้ ไอ เยื่อบุตาอักเสบ และผื่นที่มีลักษณะเฉพาะ โรคหัดพบได้บ่อยในเด็ก แต่อาจพบในผู้สูงอายุที่หนีจากโรคนี้ไปตั้งแต่อายุยังน้อย ทารกมีภูมิคุ้มกันจนถึงอายุสี่หรือห้าเดือนหากมารดาเป็นโรคนี้ ภูมิคุ้มกันต่อโรคหัดมักเกิดขึ้นตลอดชีวิตโรคหัดติดต่อกันได้สูงจนการสัมผัสเพียงเล็กน้อยกับผู้ป่วยที่ยังติดเชื้ออาจแพร่เชื้อไปยังบุคคลที่อ่อนแอได้ หลังจากระยะฟักตัวประมาณ 10 วัน ผู้ป่วยจะมีไข้ ตาแดง น้ำตาไหล น้ำมูกไหลมาก และเยื่อเมือกของจมูกและคอคั่ง ซึ่งเป็นอาการที่มักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นหวัดรุนแรง โรคไอกรน ช่วงเวลาของการบุกรุกนี้กินเวลา 48 ถึง 96 ชั่วโมง ไข้จะเพิ่มขึ้นพร้อมกับมีผื่นเป็นจ้ำๆ และอุณหภูมิอาจสูงขึ้นถึง 40 °C (ประมาณ 105 °F) เมื่อผื่นขึ้นถึงขีดสุด ยี่สิบสี่ถึง 36 ชั่วโมงก่อนที่ผื่นจะพัฒนา มีปรากฏอยู่ในเยื่อเมือกของปาก maculae ทั่วไปที่เรียกว่าจุด Koplik ซึ่งเป็นจุดสีขาวสีน้ำเงินล้อมรอบด้วยพื้นที่สีแดงสดที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1/32 นิ้ว (0.75 มม.) หลังจากผ่านไป 1-2 วัน ผื่นจะกลายเป็นสีแดงเข้มขึ้นและค่อยๆ จางลง อุณหภูมิจะลดลงอย่างรวดเร็ว และอาการหวัดจะหายไป