การแพร่โรคสู่มนุษย์และสัตว์

เห็บได้รับการยอมรับมาช้านาน เนื่องจากความสามารถในการแพร่โรคสู่มนุษย์และสัตว์ เห็บก่อให้เกิดความสูญเสียทางเศรษฐกิจอย่างใหญ่หลวงต่อปศุสัตว์ และส่งผลเสียต่อเจ้าของปศุสัตว์ในหลายๆ ด้าน การสูญเสียเลือดเป็นผลโดยตรงจาก เห็บ ที่ทำหน้าที่เป็นพาหะนำโรคของพยาธิเม็ดเลือดและโปรโตซัว การดูดเลือดของเห็บจำนวนมากทำให้น้ำหนักมีชีวิตลดลงและโรคโลหิตจางในสัตว์เลี้ยงในบ้าน ขณะที่การกัดของเห็บยังลดคุณภาพของหนังด้วย อย่างไรก็ตาม การสูญเสียครั้งใหญ่ที่เกิดจากเห็บเกิดจากความสามารถในการแพร่เชื้อโปรโตซัว โรคริกเกตเซีย และโรคไวรัสในปศุสัตว์ ซึ่งมีความสำคัญทางเศรษฐกิจอย่างมากทั่วโลก มีหลายวิธีในการควบคุมเห็บ แต่ทุกวิธีมีข้อบกพร่องบางประการ การตรวจสอบปัจจุบันมุ่งเน้นไปที่ความสำคัญของเห็บและการควบคุม