เศษอาหารที่มนุษย์ทิ้งไว้ให้ฐานอาหารที่มั่นคงสำหรับสัตว์

เศษอาหารที่มนุษย์ทิ้งไว้ให้ฐานอาหารที่มั่นคงสำหรับสัตว์กินของเน่าขนาดเล็ก และทำให้มีช่องให้อาหารแบบใหม่ที่มนุษย์ดัดแปลงขึ้น ช่องดังกล่าวถูกใช้ประโยชน์อย่างต่อเนื่องเมื่อเวลา โฮโมเซเปียนส์ ผ่านไปและน่าจะกลายเป็นกุญแจสำคัญสำหรับบางสายพันธุ์ เขากล่าว ในขณะเดียวกัน สัตว์ต่างๆ ก็มีความสำคัญต่อวัฒนธรรมของมนุษย์มากขึ้น ผลข้างเคียงที่เป็นไปได้ของการพัฒนาเหล่านี้คือความเป็นไปได้ที่เพิ่มขึ้นของโรคติดต่อจากสัตว์สู่คน—โรคติดเชื้อที่สามารถติดต่อระหว่างคนและสัตว์ได้